Aslan Şahgəldiyev Peşəkar Futbol Liqasının mətbuat xidmətinin
rəhbəridir. Amma bu qurumun rəhbəri olmazdan əvvəl, loru dildə ifadə
etsək, yaxşı bir oğlandır, rəsmi danışsaq, mətbuatla işini düzgün quran
az-az futbol rəsmilərindəndir. Jurnalistlərə açıq adamdır,
ünsiyyətcildi, amma nə qədər qəribə olsa da, müsahibə verməyə ya utanır,
ya da bu məsələdə təvazökardır. Görünür, reklam olunmağı sevmir. Bu
müsahibəyə də onu çətinliklə razı saldım.
Aramızdakı münasibətlər dostluq səviyyəsində olduğundan bu
söhbətdə bir-birimizlə rəsmi qaydada – “siz”, “müəllim” və ya “bəy”
deyil, elə öz adımızla, ya da “sən” deyə müraciət etdik. Diktofon
söhbətimiz bir saat çəkdi, söhbətdən hər ikimiz razı qaldıq…
Jurnalistlərdən də danışdıq, Ramin Musayevdən də… Sonra Aslan PFL-ə
getdi, mən də redaksiyaya qayıtdım. Və onda məlum oldu ki, demə,
müsahibə üçün şəkillər çəkmək yaddan çıxıb. Yəqin maraqlı söhbət alınıb
ona görədir.
Həvəsiniz və vaxtınız varsa, buyurun, Siz də oxuyun, bu fotoreportajsız müsahibəni…
İdmanxeber.com qol.az-a istinadən müsahibəni sizə təqdim edir:
– Jurnalistlərlə işləmək səni hələ bezdirməyib?
– Birbaşa KİV-lə işləyən şəxs dözümlü, hər şeylə maraqlanan,
xoşməramlı, yaxşı yaddaşa malik, nəzakətli, stresli iş vaxtı səbrli,
insan psixologiyasını bilən biri olmalıdır. Mən bu işə görə əmək haqqı
alıram, hətta bezdirici olsa belə, bu, mənim işimdir, büruzə
verməməliyəm. Amma düzünü deyim, çox maraqlıdır. Bezdiyim bir işdə
işləyə bilmərəm.
– İlk sualın qoyuluşu təsədüfi deyildi. Bildiyimə görə, bu
gün klubların mətbuat xidmətlərinin rəhbərləri bəzi jurnalistlərdən cana
doyublar. Ənənəvi bir sözləri var: “Zəng edənlərın çoxusu bizdən reklam
istəyir”. Eyni zənglər sənə də olar, yəqin.
– Şəxsən məndən heç bir jurnalist reklam istəməyib. Gərək, reklam verəsən ki, kimsə səndən reklam da istəyə.
– Bəs, az qala bütün saytlara reklam verən klublara necə baxırsan?
– Mətbuata reklam verilməsinə pis baxmıram. Çünki dəstək olmalıdır.
Amma bir kriteriya müəyyənləşdirib, onun əsasında reklam verilsə, daha
yaxşı olar. Təsəvvür edin, bu gün bütün idman mətbuatı maddi
imkansızlıqdan yox olub, kim işıqlandıracaq görülən işləri? Mənə görə
reklam birbaşa rəhbər şəxsin özü tərəfindən verilməlidir, digər şəxslər
tərəfindən yox. Və şərt qoyulmalıdır ki, onun həm müsbət işləri, həm də
əgər varsa, qüsurları işıqlandırılmalıdır. Bu, onun rəhbəri olduğu
qurumun daha da inkişaf etməsinə kömək edər. Misal üçün, PFL reklam
verərsə, bunu mən yox, Ramin Musayev etməlidir ki, sabah siz onun
rəhbəri olduğu PFL-in çatışmazlıqlarını yaza, Aslanın hansısa səhvi
varsa, onu rahatlıqla qabardasınız. Ümumiyyətlə, bu, çox uzun məsələdi.
Bu barədə çox danışmaq olar. Amma istənilən halda, reklam müəyyən
asılılıq yaradır.
– Deyək ki, siz reklam verirsiz, tənqidə açıq olacaqsınız?
Adamın heç inanmağı gəlmir. Sirr deyil ki, bu gün klublar saytlara
reklamı ona görə verir ki, özlərini tənqiddən sığortalasın. Yanıla
bilərəm, amma məncə, sabah PFL də reklam versə, şərt irəli sürəcəksiniz
ki, tənqid az olsun, ya da ümumiyyətlə, olmasın.
– Bilirsən, axı, tənqid yazmaqla iş bitmir. Tənqiddə problemin aradan
qaldırılması yolları da göstərilməlidir. Bunu nəyi pisdir ki? Tənqid
yazmaq asan məsələdi, çətin olanı çıxış yolu göstərməkdir. Bunu da hər
adam bacarmır. Bax bu yolu göstərə bilənlərə kömək etmək lazımdır.
Məsələn, PFL jurnalistlər arasında ayın ən yaxşı oyunçusunu seçmək üçün
sorğu keçirir. Jurnalistin stimulu olmalıdır ki, o sorğuda iştirak
etsin, onu təbliğ eləsin.
– Aslan, axı, dediyin sorğuda yetərincə jurnalist iştirak edir, tədbirə də xeyli jurnalist gəlir.
– Çünki stimul var, ayın oyunçusunu düz tapanlar
mükafatlandırılırlar. Gizlətmirəm, bəziləri məhz buna görə PFL-dən
akkreditasiyadan keçir. Ramin Musayev faktoru da var. Onun iştirak
etmədiyi tədbirdə az jurnalist olur. Məsələ təkcə bu deyil. Götürək,
klubların keçirdiyi mətbuat konfranslarını, digər futbol tədbirlərini.
Mətbuatın maddi durumu normal olmalıdır ki, bu kimi tədbirlərdə iştirak
etməyə əməkdaşını göndərə bilsin. Eyni gündə 3 oyun olanda heç olmasa, 3
əməkdaşı olmalıdır ki, bu oyunları təbliğ edə bilsin. Amma reklam
vermək xatirinə hər kəsə də reklam verilməsi doğru deyil. Bu, kəmiyyəti
çoxaltsa da, keyfiyyəti aşağı salır. Bu gün mən də bilirəm ki, idman
jurnalistikasında çalışanların böyük qismi hansı məqsədi güdürlər. Amma
buna görə narahat olmağa dəyməz. Əsas odur ki, layiqincə çalışan,
qələminə, yazdığı cümləyə hörmət qoyan jurnalistlər də az deyil.
Bu yerdə Aslanın telefonuna oturandan bəri üçüncü zəng gəlir… Hər üçü də jurnalistdən.
– Zənglər çox olur, dəyəsən…
– Hə… Oyunda qalmaqal olanda lap çox zəng gəlir (gülür) …
– Azərbaycan Premyer Liqasının oyunlarını işıqlandırmaq üçün nə qədər jurnalist qeydiyyatdan keçib?
– 86 mətbu orqandan 201 jurnalist…
– Maşallah… Amma Premyer Liqamızın hətta ən vacib matçlarında belə 15-20 jurnalist stadiona gələ, ya gəlməyə…
– Təsəvvür elə, qeydiyyatdan keçənlərdən 37 nəfər ümumiyyətlə,
akkreditasiya vəsiqələrini götürməyiblər. Təəssüflə deyim ki,
qeydiyyatdan keçən bütün KİV əməkdaşlarını hər tur stadionlarımızda
görmək olmur. Bəziləri ildə 4-5 oyunda, bəziləri isə ümumiyyətlə,
stadionda olmurlar.
– Elə isə niyə akkreditasiya verirsiz onlara?
– Bilirsən, akkreditasiya almaq üçün müəyyən olunmuş prosedur
qaydaları var. Jurnalist adını, soyadını, təmsil etdiyi qurumun adını,
öz şəklini və çalışdığı mətbu orqanın iş vəsiqəsini bizə göndərməlidir.
Bütün bunlar edildikdən sonra biz həmin şəxslərə akkreditasiya verməyə
bilmərik. Mənə qəribə gələn budur ki, bir dəfə də olsun stadiona
getməyən birisi nə üçün akkreditasiyadan keçir? Bu suala hələ özüm də
cavab tapa bilməmişəm. Əslində daha çox jurnalistin qeydiyyatdan keçməsi
yaxşıdır. Amma bir şərtlə ki, bu, qeydiyyatdan keçmək yox, işləmək
xatirinə olsun. Mən stadiona gəlməyən jurnalistləri PFL tərəfindən
keçirilən tədbirlərdə nəzərə alıram. Üstünlüyü hər zaman işləyən,
oyunları daim izləyən, futbolumuzu təbliğ edən jurnalistlərə verirəm.
Aslana növbəti zəng gəlir. Bu dəfə jurnalist deyil,
Aslanın şefi – Ramin Musayevdir zəng vuran… Söhbətləri yekunlaşır və
mən mövzunu qəfil dəyişirəm…
– Bəlkə bir az da Ramin Musayevdən danışaq.
– Mən razı.
– Onu sən də yaxından tanıyırsan, mən də. Amma sırf oxucu da bilsin deyə soruşuram, necə adamdır, Ramin Musayev?
– (gülür) Gəl, səmimi danışaq də… Hansı işçi öz rəhbərinə, özü də
mediada pis deyər? Mən indiyə kimi kiminsə işlədiyi yerin rəhbərinin
əleyhinə nəsə deməsini görməmişəm. Yox, əgər tərifləsəm, yaxşı olduğunu
desəm, elə fikirləşə bilərlər ki, ona yarınıram. Ümumiyyətlə, insanlara
mənə olan münasibətinə görə yox, başqalarına olan münasibətinə görə
qiymət verirəm.
– Ramin Musayev futbolla bağlı qərar verəndə səninlə məsləhətləşir?
– Ümumiyyətlə, istənilən mətbuat xidmətinin rəhbərinin çalışdığı
qurumun başçısına birbaşa çıxışı olmalıdır. Bu, vacib suallara daha tez
aydınlıq gətirmək üçün lazımdır. Qərarların qəbul olunmasında mətbuat
xidmətinin rəhbəri mütləq iştirak etməlidir. Çünki təşkilatın siyasətini
müəyyən edən şəxslər bilməlidirlər ki, onlar tərəfindən atılan addımlar
ictimaiyyət tərəfindən necə qarşılanacaq. Qərarların qəbul olunmasında
mətbuat xidmətinin rəhbəri iştirak etməyəndə onun üçün sonradan çətin
olur, mətbuata həmin qərarlara aydınlıq gətirmək məsələsində problem
yaranır. Müzakirəmiz tək mənimlə yox, digər departament rəhbərləri ilə
birlikdə aparılır.
– “Aslan Ramin Musayevin “sağ əli”dir” – jurnalistlər arasında yayılan bu fikrə sənin münasibətin necədir?
– Tam səmimi deyirəm gördüyüm və hiss elədiyim odur ki, PFL-də çalışan hər bir işçi Ramin Musayevin “sağ əli”dir.
– Kənardan müşahidə etmişəm, Ramin Musayev öz əməkdaşlarına
münasibətdə ənənəvi müdir obrazını dağıdıb, çox da rəsmi deyil,
işçilərinə əsasən bir böyük qardaş kimi yanaşır…
– Düz
müşahidə etmisən. Ona görə də bizdə iş bezdirici deyil. Gərginlik nə
qədər çox olsa da, heç vaxt narahat olmursan. Məncə, rəhbər müdir yox,
lider olmalıdır. Yəni, insanda öz rəhbərinə hörmət qorxudan deyil,
sevgidən olmalıdır.
– Sənə “Qarabağ” və “Neftçi”nin mətbuat xidmətlərinin
rəhbərləri haqda da bir sual vermək istəyirəm. Hər ikisinə yaxınsan, ona
görə… Nurlan İbrahimovla Gündüz Abbaszadə niyə bir-biriləri ilə yola
getmir?
– Deməzdim, yola getmirlər, məncə, rəqabət aparırlar. Hər ikisi öz
işini mükəmməl bilən şəxslərdi. Hər ikisi ən yaxşı olmaq istəyir. Gündüz
özündən tez çıxır, Nurlan isə mübahisə etməyi çox xoşlayır.
– Amma sən onlar kimi tez özündən çıxmırsan, soyuqqanlısan…
– Sonda deyilməli olan sözü əvvəldə deməyi xoşlamıram.
– Amma bildiyimə görə jurnalistlərlə sərt mübahisələrin düşüb. Sən tərəfdən hədə-qorxu necə, olub?
– Yox. Amma sərt etiraz etdiyim vaxtlar olub.
– Yəqin əsəblərin tab gətirməz yazılara. PFL-in əleyhinə yaman çox yazılar olur.
– Əgər bir yazıdakı fikirlərin səhv olduğuna yüz faiz əminəmsə, orada
yalan, böhtan görürəmsə, əsəbiləşirəm. Dərhal da reaksiya verirəm. Amma
əleyhimizə yazılan yazı haqlıdırsa, susmaq məcburiyyətindəsən. Nəticə
çıxarmalı və onun təkrarlanmamasına çalışmalısan.
– Azərbaycan futbolundan bezməmisən?
– Futbol bilirsən necədi? Məğlubiyyət olanda bezirsən, getmək
istəyirsən, mənasız bir işdə çalışdığını düşünürsən. Amma qələbə olanda
fikirin dəyişir, ruhlanırsan, daha ürəklə çalışmaq istəyirsən, daha
istəkli olursan. “Neftçi”nin, “Qarabağ”ın Avroliqanın qrupuna düşməsi
insanda öz işinə stimul yaradır. Uğur insanı gücləndirir, ruhlandırır.
– Yəqin ən son “Qarabağ”ın Ukraynadakı qələbəsinə sevinmisən…
– Hə, “Dnepr”lə oyundakı qələbəyə. Möhtəşəm hisslərdi. Mən inanmazdım
ki, futbolda çalışdığım dövrdə hər hansı bir komandamız qrup
mərhələsində çıxış edə biləcək. “Neftçi”, ardınca “Qarabağ”… Hərdən
özümə də qəribə gəlir. Yuxu kimidir hər şey.
– Söhbətə görə təşəkkür edirəm. Bəlkə elə sual oldu ki, sənə
vermədim. Ya bəlkə sənin nəsə sualın var? Hər dəfə biz sənə sual
verməyəcəyik ki…
– Hə, bir sualım var: əməkdaşınız Şükür Cavad niyə gəlib akkreditasiyanı götürmür? (gülür)..
– Şükür gördü ki, jurnalistika onluq deyil, birdəfəlik çıxıb getdi…. Onun akkreditasiyasını ləğv elə.
Aydın BAĞIROV